In ‘Iris’ of ‘Hold me close’ zingt zanger Bono over zijn moeder die hij verloor op 14-jarige leeftijd. Iris Hewson stierf in 1974 op de begrafenis van haar eigen vader. Sindsdien heeft Bono zijn moeder nooit meer kunnen spreken. Hij verloor dus twee dierbaren in een korte tijd. In zijn muziek verwerkt de zanger het grote verdriet dat hij al jaren meesleept.
The star that gives us light
Has been gone a while
But it’s not an illusion
The ache in my heart
Is so much a part of who I am
Something in your eyes
Took a thousand years to get here
Something in your eyes
Took a thousand years, a thousand years
Hold me close
Hold me close and don’t let me go
Hold me close
Like I’m someone that you might know
Hold me close
The darkness just lets us see
Who we are
I've got your life inside of me
Iris, Iris
Once we are born
We begin to forget
The very reason we came
But you I’m sure I've met
Long before the night
The stars went out
We’re meeting up again
Hold me close
Hold me close and don’t let me go
Hold me close
Like I’m someone that you might know
Hold me close
The darkness just lets us see
Who we are
I've got your life inside of me
Iris, Iris
The stars are bright
But do they know
The universe is beautiful but cold
You took me by the hand
I thought that I was leading you
But it was you made me your man
Machine, I dream where you are
Iris standing in the hall
She tells me I can do it all
Iris wakes to my nightmares
Don’t fear the world
It isn't there
Iris playing on the Strand
She buries the boy beneath the sand
Iris says that I will be the death of her
It was not me
Iris, Iris
She said free yourself to be yourself
If only you could see yourself
Free yourself to be yourself
If only you could see
‘Hold me close. Don’t let me go.
I’ve got your light inside of me.’ De eerste twee zinnen verwijzen naar het
smeken van een persoon opdat een dierbare deze niet zou verlaten. In de laatste
zin zie ik al een verleden tijd en de symboliek van ‘light inside of me’. Hier
wordt het duidelijk dat diegene zijn dierbare effectief is kwijtgeraakt. En dan
hebben we het over de moeder van ‘Bono’, zanger van U2.
Bono schreef vier liedjes waarin hij over zijn moeder zingt: 'I will follow', 'Tomorrow', 'Mofo' en natuurlijk ‘Iris'. In een interview van hem las ik ook over zijn interessante visie. Hij vertelt dat de dingen die vroeger gebeurd zijn, de meeste invloed op je hebben en je ze meedraagt voor de rest van je leven. Dat vergelijkt hij met sterren: die oude lichtgevende vuurballen zijn al lang weg, en toch stralen ze tot in jouw gezichtsveld.
Ikzelf vind het een prachtig lied. Het gekke is, ik wist nog niet dat het over de overleden moeder van Bono ging tot ik deze dingen opzocht. Ik vond 'Iris' in een lijst van liedjes met een achterliggende betekenis en uit nieuwsgierigheid ben ik meteen naar informatie gaan zoeken. De melodie en woordensamenstelling vond ik op zich al meer dan genoeg, maar met deze diepe betekenis krijgt dit liedje zeker een meerwaarde voor mij! Voortaan zal ik luisteren naar een zanger die dingen verwerkt en zijn dierbaren herinnert in zijn melancholische teksten.
Bron afbeelding: https://www.pexels.com/search/stars/
Het is een heel mooi liedje met een prachtige tekst. De foto past er heel goed bij!
BeantwoordenVerwijderenEen zeer aangrijpende tekst waar ik me in kan vinden, ik kende het lied ook al en ben zeker fan!
BeantwoordenVerwijderen